Neem de tijd om te spelen. In een eerdere post vertelde ik al over het boek De moed van imperfectie van Brené Brown. Zij schrijft dat spelen niet alleen belangrijk is voor kinderen, maar ook voor volwassenen. Gewoon doelloos spelen, iets doen omdat je het leuk vindt en graag doet. Maar er is al zo weinig tijd en moet je dan ook nog gaan spelen? Ja dus!
Spelen is geen tijdverspilling
En hoe bijzonder is het als dingen dan samen lijken te komen. Ik doe op dit moment een opvoedcursus en één van de belangrijkste basisbeginselen van deze cursus is het spelen met je kind. Spelen is geen tijdverspilling, maar juist heel belangrijk omdat kinderen door spelen zoveel leren.
Dat wist ik wel. Waar ik me minder bewust van was, is dat kinderen bij het spelen steeds voldoende aandacht nodig hebben van een volwassene, bijvoorbeeld om het vertrouwen in eigen vaardigheden te vergroten. En wist je dat je zelfs met een pasgeboren baby al kleine spelletjes kan doen? Ik gebruik dit regelmatig in mijn borstvoedingsadviezen. Hierover later meer.
De uitdaging om Meer te gaan spelen
Voor mij is het duidelijk. Ik mag meer gaan spelen, zowel met als zonder mijn kinderen. Maar dat is de theorie, nu de praktijk nog. Ik merk dat ik het een uitdaging vind om hier tijd voor te maken. Ik ben sinds de geboorte van Tibbe eigenlijk een beetje vergeten wat ik ook alweer leuk vind om te doen. Work in progress zullen we maar zeggen. Ik merk in elk geval wel dat mijn kinderen het geweldig vinden om samen met mij te spelen. Regelmatig vragen ze mij “mama, gaan we weer spelen”? Het lukt mij gelukkig steeds vaker om daar ja tegen te zeggen en daar ben ik best wel trots op.
In hoeverre lukt het jou om tijd te maken om te spelen?
Reactie plaatsen
Reacties